I czy można nauczyć się bycia charyzmatycznym liderem?
Czy można zmierzyć charyzmę? Co decyduje o tym, że za jednym liderem ludzie gotowi są skoczyć w ogień, a inny manager nie jest w stanie wykrzesać ze swoich pracowników odrobiny zaangażowania? Najnowsze badania rozłożyły charyzmę na czynniki pierwsze.
Profesor Uniwersytetu Tennessee Kenneth Levine od wielu lat zastanawiał się nad tym jak ugryźć problem charyzmy – niestety, choć na jej temat napisano wiele, to nie ma żadnych przekonujących badań, które pozwalały ją zmierzyć i zbadać czym w zasadzie jest. A w zasadzie nie było, gdyż Levine ze swoim zespołem przyjrzał się charyzmie wnikliwie i oznaczył cechy składowe człowieka, które decyduja o tym, że jest osobowością charyzmatyczną. Co to za cechy?
W toku badań wyodrębniono następujące elementy składowe charyzmy:
- empatia
- umiejętność aktywnego słuchania
- utrzymywanie kontaktu wzrokowego z rozmówcą
- entuzjazm
- pewność siebie
- umiejętności oratorskie (czy raczej komunikacja bez problemów z wysłowieniem się)
Według badań Levine, jeśli wszystkie te kompetencje i umiejętności są na wysokim poziomie, to osobę taką można uznać za charyzmatyczną. Co ciekawe, wiele z tych cech można rozwijać za pomocą tradycyjnych szkoleń i warsztatów (np. aktywne słuchanie czy kontakt wzrokowy).
Najważniejszy wniosek z badań Levina jest taki, że osobowością charyzmatyczną można zostać poprzez pracę nad sobą. I choć są osoby, które niejako „od urodzenia” są bardziej charyzmatyczne niż inne, to w toku pracy nad sobą, umiejętności te, może nabyć każdy – czyż to nie cudowna wiadomość? Niestety, nie jest to proces łatwy i wymaga nie tylko trenowania technik (czyli np. tego jak słuchać, by rozmówca czuł się słuchany lub jak mówić, by nas słuchano z zaciekawieniem), ale również pracy terapeutycznej – np. nad pewnością siebie.
fot.:Gabriella Fabbri/SXC.hu
